«Κατάλληλη» εκπαίδευση αυτοάμυνας δεν είναι αυτό που πολλοί νομίζουν, αλλά ακριβώς αυτό που χρειάζεται. Πολλοί αθλητικοί σύλλογοι διαφημίζουν Πολεμικές τέχνες για αυτοάμυνα δρόμου. Όμως αποφεύγουν τις συχνά επίπονες πτυχές εκμάθησης που εμπεριέχονται στην ρεαλιστική εκπαίδευση αυτοάμυνας.
Τι αποτελεί ρεαλιστική εκπαίδευση αυτοάμυνας;
Πρόκειται για εκπαίδευση που πλησιάζει τις συνθήκες του δρόμου, με άλλα λόγια τις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ. Άρα είναι ΕΚΤΟΣ της ΒΟΛΗΣ μας, είναι δηλαδή ΑΒΟΛΕΣ από πολλές απόψεις, κυρίως ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΕΣ.
Στην πραγματικότητα, ένας καλός εκπαιδευτής θα επιχειρήσει τακτικά να «τεντώσει» τον εκπαιδευόμενο. Πόσο; Σε σημείο που συχνά τον φέρνει στα όρια της ψυχοσωματικής εξάντλησης! Η βία συχνά είναι ακόμη χειρότερη περιέχοντας και τα στοιχεία θελημένου τραυματισμού ή θανάτωσης.
Λόγω των χαοτικών συνθηκών που επικρατούν σε επιθέσεις και συμπλοκές του δρόμου, οι τεχνικές εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να είναι ΣΥΝΘΕΤΕΣ ούτε ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΕΣ. Αντίθετα, πρέπει να είναι ΛΙΓΕΣ και ΑΠΛΕΣ και ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΕΣ υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
ΑΠΛΕΣ δεν σημαίνει ΕΥΚΟΛΕΣ τεχνικές που ακόμη και η γιαγιά μας μπορεί να κάνει. Είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΨΕΜΑ άρα και ΑΚΡΩΣ ΑΝΗΘΙΚΟ μιας και εμπεριέχει το στοιχείο του εμπαιγμού με την υγεία και την ζωή.
Και γεννιέται το ερώτημα:
«ΠΟΙΑ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΩ;»
Η αλήθεια είναι: ΚΑΜΙΑ
Και ο λόγος είναι ότι καμία δεν κάνει μαθήματα αυτοάμυνας δρόμου.
Για να μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι παραδίδει μαθήματα αυτοάμυνας δρόμου πρέπει να ακολουθεί τα άνωθεν βασικά κριτήρια συν ένα πολύ σημαντικό…
Πρέπει όλα να ασκούνται ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ υπό ΕΝΤΟΝΗ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗ ΠΙΕΣΗ!!
Αυτοάμυνα και ρεαλιστική εκπαίδευση
O καθένας έχει το νομικό δικαίωμα να αμυνθεί. Πρέπει όμως και να ΜΠΟΡΕΙ να αμυνθεί. Αλλά χωρίς ΣΚΛΗΡΕΣ και καμιά φορά ΕΠΙΠΟΝΕΣ προπονήσεις που ακολουθούν ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΗ προσέγγιση ΜΙΜΟΥΜΕΝΕΣ συνθήκες δρόμου από ΟΛΕΣ τις πτυχές, ΔΕΝ γίνεται δουλειά και ΔΕΝ μπορούμε να περιμένουμε θετικά αποτελέσματα.
Ακολουθούν μερικά κριτήρια για την εύρεση τέτοιας εκπαίδευσης αυτοάμυνας.
Πρόγραμμα φυσικής κατάστασης και σκληραγώγησης
Δεν είναι δυνατόν να περιμένει κάποιος ΜΗ ΣΚΛΗΡΑΓΩΓΗΜΕΝΟΣ να έχει τις ίδιες αντοχές με έναν σκληραγωγημένο. Όπως αναφέρθηκε πριν:
«O καθένας έχει το νομικό δικαίωμα να αμυνθεί. Πρέπει όμως και να ΜΠΟΡΕΙ να αμυνθεί.»
Όμως αυτό είναι πολύ δύσκολο όταν δεν έχει προετοιμαστεί σωματικά και ψυχολογικά. Το σωματικό στοιχείο έχει να κάνει με την φυσική κατάσταση, την αντοχή, το μέγεθος κ.α.. Ενώ η πραγματικότητα μας υποδεικνύει ότι ένα υπερβολικά μικρόσωμο και αδύναμο άτομο όπως και ένα υπερβολικά υπέρβαρο, ΕΧΟΥΝ την δυνατότητα να ασκήσουν αυτοάμυνα, κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει ότι μια μέση κατάσταση θα ήταν καλύτερη. Να έχει δηλαδή καλή φυσική κατάσταση, αντοχή και έστω μεσαίο μέγεθος – ούτε υπερβολικά ελαφρύς, ούτε υπερβολικά βαρύς.
Η σκληραγωγία είναι το σημείο που οι περισσότεροι χωλαίνουν διότι σύλλογος δεν κρατιέται χάνοντας έτοιμο εισόδημα επειδή η εκπαίδευση αυτοάμυνας (προπόνηση) είναι σκληρή.
Ας μη κοροϊδευόμαστε.
Το να προπονείται κανείς για να προετοιμαστεί για ακραία και αδυσώπητη βία δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει σωστά με ήπιο τρόπο. Είναι αυτονόητο.
Αυτό που καθιστά τέτοια εκπαίδευση δυνατή είναι τα βαριά προστατευτικά που φοριούνται ή κρατούνται από τους εκπαιδευόμενους. Οι λόγοι είναι προφανείς. Ενώ «βαράνε» δυνατά και αλύπητα, ΔΕΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ.
Λεπτομερέστατη ενημέρωση σε θέματα βίας και των συνεπειών της
Ένα πρόγραμμα αυτοάμυνας δεν περιέχει ΜΟΝΟ το ΠΩΣ να ασκήσει κανείς τις τεχνικές που μαθαίνει, αλλά και όλο το υπόβαθρο της ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ. Δηλαδή το ΓΙΑΤΙ και ΠΩΣ να ΜΗ ΦΘΑΣΕΙ κανείς σε αυτό το σημείο. Περιλαμβάνει επίσης και τις ΝΟΜΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ της βίας διότι όλα αυτά είναι στενά συνδεδεμένα.
Δεν έχει νόημα να κάνει μαθήματα αυτοάμυνας κάποιος όταν αυτά που διδάσκεται μπορούν να τον βάλουν στην φυλακή! Η αυτοπροστασία και τα νομικά πλαίσια στα οποία επιτρέπεται να ασκηθεί η αυτοάμυνα είναι μείζονος σημασίας για να αποφευχθεί αυτό.
Ρεαλιστική εκπαίδευση υπό συνθήκες βίας και στρες
Αποτελεί επιστημονικό δεδομένο το γεγονός ότι όταν οι άνθρωποι θυμώνουν ή φοβούνται, παύουν να σκέφτονται με τον ανθρώπινο εγκέφαλό τους (τον εξωτερικό φλοιό και πιο πρόσφατα ανεπτυγμένο) και αρχίζουν να σκέφτονται με τον εγκέφαλο ανθρωποειδών (μεσαίος φλοιός), ο οποίος δεν μπορεί να διακριθεί από τον εγκέφαλο των ζώων, αφού λειτουργεί με ένστικτο. Στην ουσία, το μόνο πράγμα που έχει ελπίδα να επηρεάσει τον μεσεγκέφαλο είναι το ίδιο πράγμα που επηρεάζει και οποιοδήποτε εκπαιδευμένο ζώο: η Συντελεστική Εξάρτιση (Operant Conditioning).
Είναι ο ίδιος τρόπος με τον οποίο εκπαιδεύονται επαγγελματίες άνθρωποι όπως πιλότοι αεροσκαφών, πυροσβέστες, στρατιώτες, γιατροί, νοσοκόμοι κλπ. να αντιδρούν σε καταστάσεις κρίσης. Η εκπαίδευση λαμβάνει χώρα σε συνθήκες που πρόκειται να αντιμετωπίσουν στην πραγματικότητα (σε εξομοιωτή, σε φλεγόμενο κτίριο, υπό πυρρά, σε χειρουργείο κλπ.), καθώς προετοιμάζονται να αντιδρούν με συγκεκριμένο τρόπο στην εκάστοτε απειλή ή κίνδυνο. Δηλαδή, ερέθισμα-αντίδραση, ερέθισμα-αντίδραση, ερέθισμα-αντίδραση κ.ο.κ. ώστε σε στιγμές κρίσης όπου παύουν να σκέπτονται, αντιδρούν όπως επιμελώς εκπαιδεύτηκαν, σώζοντας ζωές. Στη σεισμογενή μας χώρα, ακόμη και τα παιδιά εκπαιδεύονται με αυτόν τον τρόπο για σεισμούς. Δεν τους ΛΕΜΕ απλά τι να κάνουν, τα ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΥΜΕ να ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΑΥΤΟΜΑΤΑ (αν γίνεται σωστά).
Αυτή η μορφή εκπαίδευσης ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ διότι παρότι ο κόσμος φοβάται, μπορεί τουλάχιστον να λειτουργεί.
Η αδυναμία σε αυτόν τον τρόπο εκπαίδευσης είναι η «χλιαρή» εφαρμογή. Δηλαδή, αν έχετε εκπαιδευτεί να λειτουργείτε στο 50% των δυνατοτήτων σας, σε στιγμές κρίσης θα ΠΕΦΤΕΤΕ πάντα στο επίπεδο της εκπαίδευσής σας και, πιθανά λόγω ΦΟΒΟΥ και ΣΥΓΧΥΣΗΣ, λίγο ΠΑΡΑΚΑΤΩ δηλαδή 40% ή και 30% της απόδοσης. Αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που η «κατάλληλη» εκπαίδευση αυτοάμυνας πρέπει να γίνεται πάντα στο 100%.
Αν δεν προπονείστε με αυτόν τον τρόπο ΣΥΝΕΧΕΙΑ, μην περιμένετε και πολλά.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑΣ: Μεικτές τάξεις ανδρών και γυναικών
Ένας από τους κυριότερους λόγους που οι γυναίκες συνήθως δεν παρευρίσκονται σε μαθήματα αυτοάμυνας, που κατά την γνώμη μας είναι τραγικό μιας και είναι στις πλέον ευπαθείς ομάδες, είναι ότι ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ να αντιμετωπίσουν άνδρες για να μη ΠΟΝΕΣΟΥΝ ή ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΟΥΝ. Προτιμούν να κάνουν μαθήματα μαζί με άλλες γυναίκες που είναι πιο ήπιες και λιγότερο άγαρμπες.
Ενώ κατανοούμε τις αναστολές και φοβίες τους, πρέπει να επισημάνουμε ότι σε μια επίθεση, μάλλον άνδρα θα έχουν να αντιμετωπίσουν… Και αν έχουν εκπαιδευτεί ΜΟΝΟ με άλλες γυναίκες, πιθανά να σοκαριστούν σε σύγχιση και αναποτελεσματική απραγία από τις πραγματικές διαστάσεις αυτού που θα αντιμετωπίσουν. Εκεί τα πράγματα θα γίνουν απείρως χειρότερα!
Αν δεν έχουν μάθει να τα βγάζουν πέρα εναντίων ενός ανδρός σε εκπαίδευση, η εμπειρία μας λέει ότι μάλλον δεν θα τα βγάλουν πέρα στην πράξη. Ελάχιστες είναι οι ιστορίες γυναικών που τα έχουν βγάλει πέρα συγκριτικά με αυτές που ΔΕΝ τα έχουν καταφέρει.
Συμβουλή μας
Δώστε βάση στα τρία προηγούμενα κριτήρια και μη σκιάζεστε στο τέταρτο κριτήριο. Αν δεν πάρετε το «μέτρο» για το τι είστε ικανές και τι δεν είστε ικανές, δεν θα γνωρίζετε ποτέ αν μπορείτε να γλιτώσετε.